جاري الشبح رواية جاري الشبح الفصل الرابع والخامس

مش بيتحركوا ولا حتى بينطقوا مفنجلين عيونهم زى ما تقول ان عيونهم هتخرج من مكنها من كتر ما هما مبحلقين مكنوش بيبصوا على نغم لا كانوا بيبصوا على الخيال الاسود اللى خرج من البيت بسرعه رهيبه ووقف ورا نغم اللى مديه ضهرها ليه وبصه لاهلها طبعا هى مفهمتش فى الاول هما عملين كده ليه متسمرين بالشكل ده ليه متعرفش ان كل واحد فيهم قلبه هيقف من الخۏف وان لسنهم اتلجم ومش قادر ينطق بكلمه وحده بعد كام ثانيه حست نغم ان فى حاجه وراها وان اهلها بيبصوا عليها وعلشان كده متمسمرين مكنهم .
نغم حست ان كل حته فى جسمها مسكتها رعشه من صوابع رجليها لغايه شعر رسها هى او مره يحصلها كده مش من الخۏف قد ما هو من المفجأه بس اللى زى نغم مابتهربش من اللى يخوفها هى عرفه ازاى تواجه خۏفها ده التفتت نغم بسرعه علشان تشوف اللى وراها لقت حاجه صعب وصفها رغم انه ملهوش ملامح بس واضح انه خيال انسان سواد واقف قدمها من غير ملامح او تفاصيل لشكله كل ده يخوف فعلا بس اللى يخوف اكتر هو تصرف نغم .
كتير بنسمع بنت او ست بتقول على نفسها مجنونه بس كله مجرد كلام عاوز تعرف ازاى الجنان اتفرج على تصرف نغم وهتعرف يعنى ايه جنان .
نغم بكل بساطه مدت اديها زى ما تكون عوزه تسلم على حد وقالت انت بقى جارنا انا نغم ساكنه فى البيت اللى قصادك .
مش بقولكم مجنونه عاوز اقولكم ان الشبح نفسه استغرب من تصرفها بس تعرفوا هى مش مجنونه هى حست بالخۏف علشان كانت مقتنعه ان مفيش حاجه اسمها اشباح ولما اټصدمت بوجود شبح سعتها قررت تتغلب على خۏفها بتصرف محدش يتوقعه .
الابتسامه اللى كانت مرسومه على وش نغم رغم انها كانت خيفه كانت تقدر تتغلب بيها على اى حد صعب تشوف بنت جميله وعلى وشها ابتسامه صعب توصفها ومتهداش ابدا مهما كنت متعصب سعتها
هتهدى بس ده بالنسبه لينا احنا البشر طيب ده شبح يعنى مش ملتزم بقواننا ولا تصرفاته زى تصرفتنا بس واضح كده ان حتى الشبح صډمته ابتسامه وتصرف نغم ومن غير مقدمات انسحب الشبح بسرعه ورجع جوه بيته .
للحظه كان كل العيله متوقعه ان نغم ھتموت بس باين ان نغم هى الوحيده اللى هتعرف تتعامل مع الشبح ده .
بعد ما مشى الشبح نغم قعدت على الارض هى كانت متملكه اعصابها بالعفيه ولما مشى الشبح حست نفسها مش قادره تقف وقعدت تستريح اما اهلها فكلهم مش فهمين ايه اللى حصل محدش فيهم كان عنده تفسير ومش مستغربين من الشبح قد ما هما استغربوا من تصرف نغم المچنون .
بعد عشر دقايق دخلت نغم وعيلتها لپتهم مهو لازم يقعدوا ويتكلموا او وحده اتكلمت كانت هدى اللى قالت لنغم بشكل تلقاءى انتى قادره وجباره انتى ازاى عملتى كده .
نغم مش عارفه انا لقيت نفسى بعمل كده بس عرفين الشبح ده شكله مش شرير خالص .
الحاج سيد انتى مجنونه يا نغم ده شبح عفريت يعنى احنا من بكره هنروح نشوف مكان تانى نقعد فيه .
نغم بصت حوليها فى البيت مهى اول مره تشوفه وقالت يا بابا البيت شكله حلو اوى ليه نسيبه .
هدى صحيح مهو انتى هتخافى من ايه دا الشبح نفسه خاف منك .
نغم متقلقيش يا هود هود انا موجوده لو جه